Verslag van een Lourdesreis, door C.A. van Iersel

Lourdesbedevaart van het NKV  van 21 september t/m 29 september 1965.

Vandaag nog wat gesnuffeld in wat oude spullen en kwam daar een klein boekje met harde kaft tegen met daarin dagboeknotities over een Lourdesbedevaart van mijn vader. Ik schrijf bedevaart omdat dit aspect voor mijn vader zeker de belangrijkste reden was om deze reis te gaan maken. Mijn vader is Cornelis Arnoldus van Iersel, roepnaam Kees, geboren te Udenhout 17-08-1905, zoon van Sjef van Iersel en Leentje Roodklif. Hij maakte deze reis samen met Tinus van Asten, deze woonde aan de Werf naast het spoor. Tinus is een zoon van Lambertus van Asten en Adriana Kolsteren, geboren te Udenhout 27-2-1904. Dus plaats en leeftijdgenoot.

De eerste dag lijkt wel een soort voorbereidingsdag, de reisnotities hiervan zijn wat onduidelijk. Met gebed, ontspanning en geestelijke oefening door pater A. Witjes en kapelaan Hansen werd de dag doorgebracht. Laat ik daarom maar verder gaan vanaf de 2de dag zo vanaf 12.00 uur, het moment van de mededelingen.

De reis begint.

Na het vertrek uit Den Bosch was de kennismaking met de mede pelgrims aanvankelijk nog erg stroef maar dat ging gauw voorbij. Er werd al gauw druk gepraat en het werd een opgewekt gezelschap. Om half zeven werd de thee rondgebracht en een boterham gegeten daarna om 8.00 uur een toespraak van pater Witjes. Om 8.30 uur avondgebed en daarna om 9.00 uur lagen we in bed. Het bed was prima, 5 cm tekort maar na 'n paar uur dommelde de meesten toch in. Ik heb lekker gelegen en liet me zachtjes wiegen, door het schommelen van de trein en op het cadans van de wielen viel ik in slaap, zodat ik toch nog fijn geslapen heb tot ca. 6.00 uur.

Aankleden ging al even vlot als het uitkleden van gisterenavond. Daarna het morgengebed, gegeten en dan weer zitten te zitten. Te Tours was ik even uit bed geweest een groot maar geen mooi station. Nu is het acht uur. De zon schijnt vrolijk door de ramen en geeft een vrolijke stemming. Buiten is het mooi, een heuvellandschap met veel mooie maar ook veel armoedige huizen.

Lourdes aankomst 12.30 uur.

Prachtig weer.

Onze gehele afdeling wandelde op z'n zeven gemakken naar de plaats waar de bussen ons zouden komen halen. 't Duurde zowat èèn uur voordat de eersten konden vertrekken. Te kwart voor twee arriveerden Tinus en ik op onze zaal, allemaal mooie frisse bedden maar dicht bij elkaar. De eerste indruk van de kerk van Lourdes was dat deze wat grootte betreft mij tegenviel, ik had ze me groter voorgesteld. Misschien als ik er dichter bij kom dat ze nog meevalt.

Wat de natuur betreft die is hier meer dan mooi, doch ook de hoogte van de bergen viel tegen. Dat zit natuurlijk in het feit dat we zelf al hoog staan en daar hebben we geen erg in.

Zes uur was het eten, 1 bordje soep, nog 'n bordje, daarna 3 aardappelen, 2 erwtjes en een schijf gekookte ham, 't smaakte wel maar veel te weinig. 'n tweede portie bijgevraagd, veel aardappelen, enkele erwten en geen jus. Daarna nog een puddinkje.

Ik was ook nog wezen wandelen. Er trok juist een Italiaanse processie, ze was zowat op het einde. Daarna kwamen de zieken terug in 't asiel. Dat was niet zo mooi wat er in die wagentjes zat. Kinderen en oude mensen in de fleur van hun leven. Nonnen en dames, priesters en allen met misvormde of verlamde ledematen. Veel zieken waren erbij ook zeer ernstige.

Donderdag 23 september

5.00 uur opstaan

6.45 uur ontbijt

7.30 uur vertrek naar de grot

8.00 uur H. Mis bij de grot

9.00 uur H. Mis door een Nederlandse priester

11.00 uur diner

13.30 uur verfrissing

13.45 uur verzamelen bij het beeld van de gekroonde Maagd

14.00 uur predikatie aan de grot door pater de Groot

15.30 uur naar de Esplanade voor de Sacramentsprocessie

18.00 uur avondeten

Het was de moeite waard, tien voor acht ging ik in een wagentje en om 11.00 uur zat ik er nog in. Eerst een H. Mis aan een altaar bij de Rozenkranskerk. Daarna een van een Nederlandse priester. Toen naar de grot, een H. Mis door een Duitse priester met preek en overweging. Daarna een Vlaamse priester aan het woord. Het is hier bidden en bidden. Ik zat naast een fransman, hij was zijn ........ kwijt door een ziekte. Gezellige conversatie, een beetje schoolfrans kwam me toch van pas. Een Franse dame heeft me van de grot naar het asiel gebracht, ze was blij dat ze haar zwaar vrachtje op de plaats van bestemming had.

Het eten smaakte me best. Een bordje worteltjessoep, aardappelen met pee (worteltje) en een stuk gehakt, pudding toe. Veel was 't wel niet maar ik zal toch niet van de graad vallen. Heerlijk geslapen . Limonade met een eierkoek gehad, dadelijk gaan we naar de grot, predicatie van pater de Groot.

Kwart over twee waren we bij de grot, de pater was al aan het preken maar wij moesten wachten op transport. Ongeveer vier uur gingen we naar de Esplanade. Daar was het Sacramentsprocessie en zegening der zieken, om half zes was de plechtigheid afgelopen en daarmede de dag van bidden. Om zes uur eten, daarna staat er niets meer op het programma.

Donderdagavond.

De lichtprocessie, wij zaten binnen de hekken van het asiel. Ruim 'n half uur trok de processie langs. Als we rekenen 8 mensen per meter, snelheid 5 km per uur dan zijn er 8 x 2500 mensen aan ons voorbij gegaan dit is +/- 20.000 mensen. Het waren Italianen, Duitsers, Ieren, Nederlanders, Belgen, Fransen en vele Afrikanen waar die van zijn weet ik niet. Zo ruim tien uur 't avondgebed, 'n bruine pater, 'n prachtig gebed vooral de dankzegging. Het mooiste was wel. Ik dank U goede God voor zoveel goede mensen, hij noemde allen die zich voor de zieken inspanden.

Vrijdag 24 september

5.30 uur opstaan , lopende gasten 6.00 uur

6.45 uur ontbijt

7.30 uur verzamelen voor vertrek naar Bernadettealtaar

8.00 uur H. Mis

9.15 uur verzamelen bij het beeld van de gekroonde Maagd voor de Kruisweg

Voor zieken is er een andere oefening.

11.00 uur middageten en rust.

14.00 uur bezichtiging heiligdommen

15.30 uur naar de Esplanade voor Sacramentsprocessie en ziekenzeging

18.00 uur eten

19.30 uur lichtbeelden

20.30 uur lichtprocessie

21.30 uur naar bed

Rond vijf uur eruit wassen, scheren en aankleden, daarna brieven geschreven. Vandaag H. Mis aan 't altaar van St. Bernadette, opgedragen door pater de Groot. De meditatie werd door een Nederlandse en een Duitse priester verzorgd. Zo ook de gezangen door Duitsers en Nederlanders samen, er waren ook veel Duitse zieken.

Van de H. Mis naar de Kruisweg. Deze is voor de zieken op een weiland achter het asiel. De gezonden gaan de echte staties af. Sinds 9 uur zijn wij hier. Het is nu wachten op een bruidspaar 40 jaar getrouwd. Zij hebben een speciale H. Mis, daarna hulde in de openlucht en een receptie op zaal met koffie en gebak. Een uitreksel van de speech volgt hier;

"Vrouwen verdubbelen onze vreugd,

delen onze smart en

verdrievoudigen onze uitgave".

Het is nu half elf.

Om elf uur, soep, paling, aardappelen en druiven. Na een poosje gerust te hebben waren Tinus en ik wezen wandelen. We zijn samen op ons eentje naar de basiliek geweest. Kaarten gekocht en geschreven en 'n paar cadeaus. Half vier naar de Esplanade, voor de Sacramentsprocessie. Ik kwam naast Mieke in 't Groen te zitten. Goddank, Mieke voelde zich zo verlaten en vol zorgen. Ze werd nog ziek bovendien. Gelukkig kan ik van de Brand te hulp roepen en die heeft haar weggebracht. De Sacramentsprocessie was indrukwekkend, meer schrijf ik er niet over. Persoonlijke zegen gehad met het Allerheiligste. Meer schrijf ik hier ook niet van. Het was tien voor half zes toen we in het asiel terug kwamen. Als ze hier aan een oefening beginnen dan is er voorlopig geen eind aan, maar verveeld heb ik me geen minuut.

Zaterdag 25 september

5.30 uur opstaan

6.45 uur ontbijt

8.00 uur H. Mis aan de grot

9.00 uur gelegenheid tot inkopen

11.00 uur diner, daarna rust

13.30 uur tijd voor een verfrissing

14.00 uur naar de grot om te baden

15.30 uur ziekenzegening

18.00 uur avond eten

Dat was vandaag een pechdag. Half acht waren we aan de grot en daar begon 't stilletjes te regenen.

Dat duurde zowat de hele H. Mis. We zouden om negen uur terug , maar dat was er niet bij. De Fransen regelen daar alles en zodoende hadden wij niet één maar vier H. Missen. We stonden er om kwart voor elf nog.

Om 11 uur rust.

Dan begint 't regenen, pijpenstelen! Binnen blijven tot drie uur en toen naar de Pius 10 kerk. Daar kan 'n schep volk in. Naar verluid hebben daar een 45.000 militairen ingestaan. De kerk is berekend op 20.000 personen. We waren om ruim drie uur binnen om half zes was het afgelopen. Ziekenzegening. Mooi is die kerk niet, wel groot en praktisch. Het is een blok beton met een overspanning die zuiver is uitgebalanceerd. Ingenieus maar lelijk , ook het altaar is praktisch maar niet mooi. Vanavond inkopen wezen doen, we zullen maar niet opschrijven wat het kost. Om de pechdag volkomen te maken moest ik 's-avonds om half acht ontdekken dat ik m'n fototoestel kwijt was. Ik had het aan een wagentje laten hangen. Slecht geslapen vannacht.

Zondag 26 september

6.30 uur opstaan

7.45 uur eten

8.30 uur verzamelen voor de H. Mis

9.30 uur pontificale Hoogmis

11.00 uur eten

13.30 uur verfrissing

15.15 uur bezoek aan de grot

16.00 uur Sacramentsprocessie en ziekenzegening

18.00 uur eten

Direct na het wassen een briefje geschreven om om te laten roepen. Ik had Maria een goed werk beloofd als ik het terug vond. Ik zocht pater de Groot op en vertelde over hetgeen mij was overkomen. En even later kwam hij het toestel brengen. Dat is tenminste een 's-zondagse inzet. En die 's-zondagse inzet duurde de hele dag. Goed half negen waren we in de Pius 10 kerk en om goed elf uur alweer terug. pontificale Hoogmis met celebratie. Hoeveel mensen daar te communie waren?, duizenden. Na het eten rust, kwart over drie naar de grot en om vier uur naar de Esplanade voor de ziekenzegening. Welke om kwart over vijf was afgelopen, daarna was het foto's maken. Nog anderhalve dag en het is weer voorbij, jammer!

Het was vanavond ook weer lichtprocessie, maar die begon te laat zodat we om half tien toch naar binnen moesten hoewel de processie lang niet was afgelopen. Het was weer even machtig als de eerste keer. Duizenden namen er aan deel, de zieken zaten weer binnen het hek, niet zoveel als de eerste keer, want het was te koud.

Maandag 27 september

5.30 - 6.00 uur opstaan

6.45 uur ontbijt

7.30 uur naar het altaar van Bernadette

8.00 uur H. Mis

8.50 uur wandeling door Lourdes, duurde twee uur

11.00 uur eten

13.30 uur verfrissing

15.15 uur verzamelen bij het beeld van de gekroonde Maagd

afscheid van de grot

18.00 uur eten

21.00 uur worden de koffers gehaald

Vandaag was de dag druk bezet. bij het altaar van Bernadette om acht uur een H. Mis, we waren daar om goed negen uur van terug. Voor de lopers stond er een wandeling door Lourdes op het programma, voor de rolstoelers was er dat niet bij. Daar deze geen van allen in bad waren geweest werd buiten door de pastoor een plechtigheid georganiseerd waarin het Lourdeswater het middelpunt was. Een kort gebed. Daarna een uitleg over het ontstaan van de bron, daarmede een vergelijking met een oud testamentaire geschiedenis waar in het water van de Jordaan van een genezende invloed beschreven werd. Iedereen kreeg water te drinken of kon er zijn handen of gezicht mee wassen. 11.00 uur eten, rust en om goed twee uur vertrek naar de grot voor een officieel afscheid. Daarna terug naar de Esplanade, Sacramentsprocessie en ziekenzegening. Dat duurde maar tot kwart voor zes. Eten en toen klaar. Ik ben toen nog in m'n eentje naar de grot geweest. Het regende een beetje en jammer genoeg stonden daar nog een hele partij Duitsers. Afijn, ik kon er nog best bij, 'n tientje gebid, daarna nog 'ns de rondgang gemaakt. Toen kaarsen gekocht en toen terug, alles ingepakt. Morgen gaan we weer naar huis.

Dinsdagmorgen, 28 september

5.30 - 6.00 uur opstaan

6.45 uur ontbijt

7.30 uur vertrek naar de grot

8.00 uur H. Mis

10.15 uur warm eten

De laatste morgen, alles is al vroeg uit de veren, want we moeten vroeg vertrekken. Gisteravond had ik al een flinke bronchitis te pakken. 's-morgens lang in de kouwe trek gezeten, en des avonds weer zo. Ik vroeg de verpleegster om een hoesttabletje. Even later kwam de dokter onderzoeken, ja zei hij, het is bronchitis. Met een tablet is de zaak weer in orde.

Na het ontbijt naar de grot waar we een prachtige H. Mis gehad hebben. Voor half tien waren we terug in het asiel. O.L. Vrouw had daar de grootste penitentie voor mij nog in petto. Ik kwam naast een vrouw te zitten welke aan een stuk door vertelde over haar ziekte, die van haar man, die van haar zwager, schoonzoon enz. enz. 1,5 uur aan een stuk door, zonder pauze. En als ik dan eens de schijn gaf niet te luisteren dan tikte ze me op de arm. Ze had al twee gebedsverhoringen. Jonge jonge ongelukkig de huisarts die haar als patiënt heeft.

Het eten was vandaag weer prima. Na nog 'n poosje gewacht te hebben kwamen de bussen en was een begin gemaakt met de terugreis. Kwart voor twaalf waren we in de trein en zochten onze oude plaats weer op. In de trein werd verzocht niet rond te lopen, iedereen op z'n plaats blijven zodat geconstateerd kon worden dat er niemand vergeten is.

Dinsdagmiddag en avond

15.15 uur vertrek uit Lourdes

15.30 uur gezamenlijk Lourdeslied

16.30 uur frisdrank voor de zieken en rusttijd in de trein

17.00 uur geestelijke oefening door pater Floris

17.30 uur warm drinken voor de zieken

20.00 uur geestelijke oefening door pater Floris

21.30 uur avondgebed

Tijdens het vertrek zongen we het Ave Maria, een kort reisgebed, een laatste groet aan de grot en de terug reis was begonnen. Pau was de eerste stopplaats, 2 minuten, om 3.40 uur in de nacht. Om 7.00 uur arriveerden we in Bordeaux een half uur pauze, wat vertreden en dadelijk ga ik me uitkleden en slapen. Eerst nog een uurtje lezen, misschien nog wat kletsen. Bordeaux is een mooi en groot station. Ik heb goed geslapen vannacht, om zes uur wakker maar ik ben niet opgestaan voor negen uur.

Woensdag 29 september.

7.00 uur morgengebed

7.30 uur warm drinken

10.00 uur een woord van afscheid

Om negen uur zijn we in Charleroi, en over enige uren zijn we weer thuis. Dan blijft van de reis al niet veel meer over dan een herinnering, maar wel een mooie.

 

M.A.P.M. van Iersel

Zaltbommel januari 2017

Geplaatst in Verhalen.