Moeten is dwang en huilen klein kindergezang.
Ik weet ’t nie meer, as ge mar wit dat ge mee men getrouwd zet dan witte genoeg.
Alles is goed, behalve ik.
Hoe minder dat ge it, hoe liever dak’t heb, as ge mar gezond zet.
Ge moet mee oew eigen huid naar de mart.
Moeten is een lelik woord.
We moeten niks we leven in een vrij land.
Ik heb net zoveel zin as twee die gin zin hebben.
Hedde d’r al mee gedild.
D’r is ginnen boer zo stom of hij paast z’n klompen veurdat ie ze kopt.
’t Kan mar vijf minute schele.
Waarom zitten er meer mannen in de gevangenis dan vrouwen?
Omdat er meer vrouwen in de kerk zitten dan mannen!
Woar goadde nar toe Pa? Nar Bommels konte.
Wie het langst leeft, kregt alle ouw broeken.
Moeder wat zie dér goed uit, daor koop ik niks veur.
Allee op oeuw achterste been.
Hoe gaot ’t moeder, lauw loenen mee de klep dicht.
Je mag wel alles eten maar niet alles weten.
“Met de complimenten van ons papa”.
Ik heb meer spet (spijt) van ’t geen da’k weggegooid heb as van ’t geen da’k bewoard heb.
Ouwe schuren branden fel.
Wie z’n eigen goed bewaort, bewaort g’n rotte appelen.
Ge kunt toch wel daanse als daanste nie mee de prins.
Werken is nie erg, mar d’r goai zoveul vrije ted (tijd) inzitten.
De kleren maken de man, maar de man maakt de kleren.
Janus van de Wiel aan de afwas;
er kwam een leviet voorbij,
er kwam een priester voorbij,
(Niemand hielp met de afwas)
er kwam een Samaritaan voorbij,
deze hielp met de afwas.
Arbeid adelt, maar de adel arbeidt niet.
Ted zat komt te laot.
Wie nao tien uur nog op straot loopt dugt nie.
Maar dan roepen wij ach moedertje net als kleine kinderen.
Er is maar een gezellig sacrament en dat is het huwelijk.
Leeft vrolijk en trouwt nooit.
Ik ben liever mee kwaoi weer thuis dan mee goei weer op de fabriek.
Potten kekers komen nie in d’n hemel.
Geld verzoet d’n arbeid.
Wat zoude gij nie willen Anna.
Als ge ziek bent moette ‘t tegen niemand iets zegge, dan wit er niemand iets van.
Ons Lee en ons Pie dat zijn er geen drie,
Maar ons Lee en ons Pie dat zijn ermaar twee.
Mie mui hedde ’n goei bui.
Er is mar een Lieve Vrouw en die stoai in den Bosch op d’n sokkel.
De ge gelek verrekt, zee Drieka ten Have.
Hoe gaot ‘t, maotig zee Peer van de Velde.
’t Leven is geen lolletje, zee Jan Harm.
Werken is zaolig zeeën de Begijntjes en ze droegen mee drieën unnen bonstaok.
In de kerk of kroeg kom je nooit te vroeg.
’t Smoesje is goed maor ’t praotje deugt nie.
Alle mensen maoken fouten mar de grootste stommerikken ’t miste.
Keulen en Aken zijn ok nie in een dag kapot gegooid.
Ik kan m’n eigen mee ander meeseleed nie troosten.
’t Is in de wereld zo gesteld alle waor is nar z’n geld.
Beter ’n luis in de pot dan gin vet.
As ge mar wit dat ’t vlees beter is dan de botjes dan witte genoeg.
De liefde is blind, de liefde is nie blind, ze verrekt dat ze kekt.
As de godslamp aon is, is ze nog nie uit.
Ge verliest heel oe verstaand mee al det gelees.
Kom vrij in mij kantoor doorsnuffel alle hoeken.
Maar handen in de zak en ogen uit de boeken.
Mee wachten kan’k nie klaor kome.
Moette Corre thee of Doore thee.
Hard lopen helpt nie, ge moet op ted van huis gaon.
Op bed gaon de miste mense dood.
Van Nooie is ok maar unne meens.
As ge mee oewen arremoei ginne road wit, is’t nie werd dat ge’um hedt.
Beter ene keer weelde, dan altijd arremoei.
Al wie in de Rijen wil gaan vrijen,
moet hebben veel geld op zak.
Want in de Rijen hebben ze niets
dan kale kak en kale swiet.
Kale kak en kale swiet
is alles wat ge op de Rijen ziet.