Oe ege legitimere ging vruger veul makkelelijker as vandaog.
Nie mee ’n paspoort, ’n vingerafdruk of ’n irisscan.
Nee, det ging zo.
As ik vroeger ergens ging speule
Da ging ’t legitimere zo.
“Van wie zedde gij d’r ene ?”
“Van van Iersel !”
“Van van Iersel,! “, “van welke van Iersel ?”
“Van Kees van Iersel !”, “van Kees van Iersel ?”
“Van de Kretemolenstraot!, “ van de Kretemolenstraot ?”
“Van de klermaoker!”
“Oh van de Klermaoker ?”
“Dan is’t goed! “
’t Ging ook zo as ik mee ’n vriendje thuis kwaam.
“Van wie zedde gij d’r ene”
“Van van de Ven!”, “ Van van de Ven?”
“Van welke van de Ven?”
“Van d’n Berkelse weg!”
“Werkt jullieën pa in Tilburg?”
Nee, die werkt bij van Lier in Loon op Zaand, saomen mee Mari van Ingen!”
“Oh dan is’t goed. “
“Nou kom dan maor gouw binne.”